Öğrenme, kısa sürede oluşan bir etkinlik değil bir süreçtir. Öğrenme süreci gerçekleşirken öğretici tarafından sunulan bilgi öncelikle kısa süreli bellekte depolanır. Kısa süreli bellek geçici bir depodur, bu bilgilerin kalıcı hale gelmesi için tekrar gereklidir. Kullanılmayan ve tekrar edilmeyen bilgiler unutulur. Öğrenilen bilgilerin uzun süreli belleğe geçerek kalıcı ve işlevsel olmasını sağlamanın en iyi yolu ev ödevleridir.
Ev ödevleri çocuklara; bağımsız çalışmayı, sorumluluk almayı, bir konuyu derinlemesine inceleyerek sonuç çıkartmayı öğretirken aynı zamanda öz denetim gelişimini ve okul başarılarını destekler.
ÖDEV SORUMLULUĞU NASIL GELİŞİR?
-
- Ödev, öğretmeni tarafından çocuğunuza verilen bir sorumluluktur. “Ödevimizi yapalım, ödevimizi yaptık.” gibi cümleler kurarak çocuğunuzun sorumluluğunun tamamına ortak olmamalısınız.
- Çocuğunuzun ödev yaptığı ortamın, dikkatini dağıtacak materyallerden uzak olmasına dikkat etmelisiniz. (TV, bilgisayar, oyuncakları çalışır halde olmamalı gibi…)
- Çocuğunuz ödev yaparken, küçük kardeşinin keyifli kahkahalarını duyarsa, ödev yaparken eğlenceden mahrum kaldığını düşünebilir. Hızlıca, özensizce ödevini bitirip eğlenceye dahil olmak ister. Bu nedenle evinizde ödev saati belirlemelisiniz. Bu saatlerde her iki çocuğunuzun da ayrı ayrı odalarda masa başına oturup bir tanesi ödevini yaparken diğer kardeşin de kendi düzeyine uygun çalışmalar yapmasını sağlamalısınız.
- Ödevini bitirirsen TV izleyebilirsin, ödevini bitirsen bilgisayar da oyun oynayabilirsin gibi cümlelerle ödevden sonrası için daha cazip teklifler sunarak, “ödev yapmayı’’ keyifli bir şey yapmadan önce yapılması gereken bir zorunluluk haline dönüştürmeyiniz. Saat sistemini uygulayabilirsiniz. Bilgisayar oyunları, ödev, TV, aile ile oyun gibi okul sonrasında yapılacakları birlikte belirleyip sıralamaya koyabilirsiniz. Daha sonra her biri için ortak bir süre belirleyip alarm çaldığında bir aktiviteden diğerine geçebileceğinihatırlatabilirsiniz.
- Ödevin, öğrencilerin okulda öğrendiklerini hatırlama, uygulama, bilgileri arasında transfer yapabilme, tek başına yapabilme ve başarabilme duygularını tattığı bir çalışma olduğunu unutmamalısınız.
- Çocuğunuz ödev yaparken yanında oturup tek tek ne yapacağını açıklamamalısınız. Ödevin içeriğine göre ödevi bölümlere ayırıp önce 1.bölümü açıklayıp bitirmesini sonra diğer bölümleri bitirdikçe sırasıyla açıklayacağınızı, tamamı bitince birlikte kontrol edebileceğinizi belirtmelisiniz.
- Çocuğunuzun evde bireysel bir odası yoksa ödev yapması için uygun ve sabit bir alan belirlemelisiniz. Bir gün mutfak masasında sizinle
sohbet ederken, başka bir gün salonda değil, sabit bir şekilde ödevlerini yapacağı alanın oluşması ve çocuğunuzun bu alana alışması gerekmektedir. - Eve gönderilen kesme, yapıştırmalı ödevleri çocuğunuzun yerine daha güzel, daha simetrik olsun diye siz cetvelle çizip kesmemelisiniz. Bu aktiviteler çocuğunuzun kas gelişimi desteklemek, boş bir kağıdı tasarlayarak kullanmak, planlama duygusunu güçlendirmek için özellikle verilen çalışmalardır.
- Çocuğunuz ödevi yaparken sizin gözünüzdeki mükemmele ulaşmadığı için sık sık sildirip yeniden yazdırmamalısınız.
- Çocuğunuzun ödevini yapamaması için gerçekten önemli sebepleri olmalıdır. Akşam yemeğe gittik, misafirlerimiz geldi gibi bahanelerden biri olmamalıdır. Ödev günlerinde, akşam sizin bir programınız varsa ve çocuğunuz ödev yapmadan ertesi gün okula gidecekse sırf çocuğunuzu rahatlatmak için “Bir kereden bir şey olmaz.” diye cümleler kurmamalısınız, o zaman çocuğunuz o bir kereyi başka zamanlar içinde içselleştirir vesize karşı kullanabilir.
- Çocuğunuz ödevini yapmadığı zaman bu durumun açıklamasını öğretmenine çocuğunuzun yerine siz yapmamalısınız. Neden ödevini yapmadığının açıklamasını kendisi yapmalı ve sonuçlarını kendisi deneyimlemelidir.
- Çocuğunuz ödev yaparken bir yandan da atıştırmalık bir şeyler yiyerek yapmasına izin vermemelisiniz. Böylece ödev kâğıdının üzerinde oluşacak reçel, çikolata damlacıklarını engellemiş olursunuz. Ödevi temiz bir şekilde vermek çocuğun sorumluluğunu geliştirir.
- Çocuğunuzun yerine okul çantasını toplamak, çantasını taşımak, kalemlerini açmak vb. işleri yapmayınız. Okulda tüm günü siz olmadan yalnız başına geçirebilecek kadar büyüdüğünü anlatırken diğer işlerde hala çocuğunuza davranışlarınızla “Küçük bir çocuksun sen, yardımım olmadan taşıyamazsın, yapamazsın.” izlenimini oluşturmamalısınız.
Öğrencilerimizin sorumluluk sahibi bireyler olma yolunda attıkları adımlara desteğiniz için teşekkür ederiz.